Με λαμπρότητα και την παρουσία εκατοντάδων πιστών εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος η Μητρόπολη των Εορτών, τα Άγια Χριστούγεννα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών το πρωί χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Όρθρο και ακολούθως τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας πλαισιούμενος μόνο από τον Άγιο Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο, Πρωτ. π. Νεόφυτο Ραφαηλίδη, προκειμένου οι λοιποί πρεσβύτεροι της Μητροπόλεως να καλύψουν όλες τις λατρευτικές ανάγκες και τα πολλά εφημεριακά κενά σε πόλεις και χωριά, τον Αρχιδιάκονο π. Νικόλαο Πολυζώη και τον τρίτο των διακόνων π. Δαμασκηνό Καρδαρά.
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Ο Άγιος Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος ανέγνωσε το Εγκύκλιο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου κ. Συμεών για την Δεσποτική Εορτή της Γεννήσεως του Χριστού, η οποία ανεγνώσθη σε όλους τους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Μητροπόλεως, στην οποία ο Σεβασμιώτατος αναφέρει τα εξής:
«Πλησιάζουμε και πάλι εκστατικοί στο Ιερό Σπήλαιο, για να προσεγγίσουμε το μυστήριο της του Χριστού Γεννήσεως. Για να προσκυνήσουμε το «τεχθέν παιδίον». Για να ψηλαφίσουμε τον Εμμανουήλ. Για να ζήσουμε το φοβερό και παράδοξο, που τελεσιουργείται για μας, σήμερα και πάντα, «νῦν καὶ ἀεὶ».
Για τον λόγο αυτό οι Άγιοι Πατέρες μας δεν βλέπουν τα Χριστούγεννα μόνο ιστορικά, σαν ένα απλώς μεγάλο ιστορικό και πραγματικό γεγονός, το οποίο εξαντλείται η περιορίζεται, από πλευράς επιπτώσεων, αποκλειστικώς στα στενά πλαίσια της ιστορίας.
Ξεκινώντας από αυτό το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, προβάλλουν οι Άγιοι Πατέρες τις λυτρωτικές, αιώνιες διαστάσεις, που έχει η Γέννηση του Χριστού στη σωτηρία μας.
Η Γέννηση του Χριστού, του Θεανθρώπου, είναι γεγονός ανυπολόγιστο για τη σωτηρία του κόσμου και οδηγεί τους Αγίους Πατέρες μας όχι σε ρηχούς και επιφανειακούς εορτασμούς, αλλά στον πυρήνα, στην ουσία του θέματος του σκοπού της δημιουργίας, του σχεδίου της Θείας Οικονομίας και του λόγου της ύπαρξης των πάντων.
Η είσοδος του Θεού στην ιστορία, που έγινε με την Σάρκωσή Του, έχει σκοπό να θεώσει τον άνθρωπο. Κι αυτή η είσοδος γίνεται με θαυμαστό τρόπο. Όπως τότε, στην αρχή της δημιουργίας, καθώς μας περιγράφει το Βιβλίο της Γενέσεως, διαλύεται το σκοτάδι και εμφανίζεται το φως, έτσι και τώρα. Έχουμε, δηλαδή, μία νέα δημιουργία, ανα-γέννηση, ανά-πλαση. Κατ᾽ αυτή τη δημιουργία, την ανάπλαση, την αναγέννηση, γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον 38ο Λόγο του, οι φυσικοί νόμοι καταλύονται. Ο άσαρκος παίρνει σάρκα. Ο αιώνιος, άϋλος Λόγος, ενώνεται με την ύλη. Ο αόρατος γίνεται «ορατός».
Και τονίζει ο Άγιος Γρηγόριος: «Ο Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους με τη γέννησή του και έλαβε σώμα για χάρη μας, για να μας ξαναφέρει με τη σάρκωσή του στην αληθινή ευτυχία, από την οποία έχουμε απομακρυνθεί εξ αιτίας της αμαρτίας».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ένας από τους πνευματικούς ηγέτες της φιλοκαλικής αναγέννησης, αλλά και της εθνικής μας παλιγγενεσίας, τονίζει ότι ο Χριστός σαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος και εισέρχεται μέσα στην ιστορία ενός κόσμου, ο οποίος υποφέρει από τρεις διεστραμμένους έρωτες: από τον έρωτα του πλούτου, από τον έρωτα των ηδονών και από τον έρωτα της δόξας.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με την εκούσια πτωχεία Του γιατρεύει τον έρωτα του πλούτου. Διερωτάται σχετικά ο Άγιος Νικόδημος: «Πρόσεξε ὅμως σὲ τὶ εἴδους ταλαιπωρία κατάντησε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ μᾶς, Ἐκεῖνος ποὺ διαμοιράζει τὰ πλούτη καὶ τοὺς θησαυροὺς στὴν παρούσα καὶ στὴν μέλλουσα ζωή. Στοχάσου: ποῦ εἶναι τὸ παλάτι ποὺ γεννήθηκε; Ποῦ εἶναι οἱ προετοιμασίες; Ποῦ οἱ μαῖες; Ποῦ τὸ βασιλικὸ στρῶμα; Ποῦ τὰ βρεφικὰ λουσίματα; Ποῦ εἶναι ἡ ἀκολουθία τῶν δούλων; Ποῦ ἡ θαλπωρὴ καὶ ἡ ἀνάπαυση; Ποῦ εἶναι ἡ συμπαράσταση τῶν συγγενῶν καὶ φίλων;»
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με τις εκούσιες οδύνες και τους πόνους Του γιατρεύει τον έρωτα των ηδονών. Τονίζει πολύ παραστατικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Ὁ Θεὸς φανερώθηκε στοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴ γέννησή του καὶ ἔλαβε σῶμα γιὰ χάρη μας, γιὰ νὰ μᾶς ξαναφέρει μὲ τὴ σάρκωσή του στὴν ἀληθινὴ εὐτυχία, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας».
Στο πρώτο βρεφικό του κλάμα, ο Χριστός αισθάνεται με την όσφρησή του την έντονη κακοσμία της φάτνης και των ζώων, με τα μάτια του βλέπει μία σκοτεινή και άχαρη σπηλιά, και με τα αυτιά του δεν ακούει άλλο παρά τις τραχιές φωνές των αγρίων ζώων.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με την εκούσια ταπείνωσή Του γιατρεύει τον έρωτα της δόξας.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός «σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν», όπως τονίζει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης τονίζει, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «κρύβεται μὲ τὸν ἐρχομό του σ᾽ ἕναν τόπο ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀφανεῖς τῆς Ἰουδαίας καὶ σὲ ἕνα ἐνδιαίτημα τῶν ἀλόγων ζώων, σκεπάζει δὲ ὅλους τοὺς θησαυροὺς τῆς σοφίας του μέσα σὲ ἕνα κομμάτι σάρκας καὶ κάτω ἀπὸ τὴν διανοητικὴ ἀδυναμία ἑνὸς ἀγνώστου ἀφώνου νηπίου».
Με την σάρκωσή Του ο Υιός και Λόγος του Θεού θεραπεύει τον άνθρωπο από την παθογένεια της εφάμαρτης και διεστραμμένης ατομοκρατικής αγάπης, της δαιμονικής και θανατηφόρου φιλαυτίας.
Την θεραπεία από τις τρεις αυτές πηγές της αυτεξούσιας πτώσης του ανθρώπου, δηλαδή της φιλαργυρίας, της φιληδονίας και της φιλοδοξίας, μας την προσέφερε ο Χριστός και με τη νίκη του απέναντι στους τρεις γνωστούς πειρασμούς, την επίθεση των οποίων δέχτηκε στην έρημο από τον ίδιο τον Διάβολο.
Αυτήν την ολοκληρωτική θεραπεία και πλήρη ίαση παρέχει ο Χριστός στον έχοντα «χρείαν ιατρού» άνθρωπο κάθε εποχής.
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε η εορτή των Χριστουγέννων δεν έχει μόνο σωτηριολογικές διαστάσεις, αλλά και ανθρωπολογικές και κοινωνικές.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν ότι «μὲ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους, δίδεται εὐκαιρία σὲ μᾶς νὰ ξαναγυρίσουμε κοντά Του, νὰ τινάξουμε ἀπὸ πάνω μας τὸ παλαιὸ ροῦχο, τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ νὰ φορέσουμε τὸν νέο ἄνθρωπο. Καὶ ὅπως εἴχαμε πεθάνει μαζὶ μὲ τὸν Ἀδάμ, ἔτσι νὰ ζήσουμε τώρα μὲ τὸν Χριστό» (Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος).
Αυτό είναι το βαθύτερο και άμεσο «διά ταύτα» των Χριστουγέννων για όλους μας.
Να αναγεννηθούμε εν Χριστώ και συν Χριστώ.
Να συνειδητοποιήσουμε το μεγάλο δώρο της σωτηρίας μας, μέσα στο πέλαγος της άρρητης αγάπης του σαρκωθέντος Υιού.
Να κατανοήσουμε τον τρόπο της ταπεινής παρουσίας Του μέσα στον κόσμο.
Να εισέλθουμε στο μυστήριο της προσωπικής μας γέννησης, της απελευθέρωσής μας δηλαδή από τον εγωισμό, την φιλαυτία και κάθε είδους αμαρτία.
Η ζωή της μετανοίας είναι το δικό μας προσωπικό Ιερό Σπήλαιο, για να ζούμε τα προσωπικά μας Χριστούγεννα, για να υποδεχόμαστε τον Εμμανουήλ στην καθημερινότητα των δοκιμασιών μας και για να δημιουργούμε χώρους, ταπεινές φάτνες, για να γεννάται ο Χριστός μας παντού, να σαρκώνεται μέσα στην ιστορία του κόσμου και μέσα στην δική μας προσωπική ιστορία.
Στην Θεία Λειτουργία παραβρέθηκαν, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδος κ. Ηλίας Σανίδας, ο Διοικητής της 7ης ΕΜΑΚ Αντιπύραρχος κ. Χρήστος Πλουμάκης, Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ και εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων του τόπου.
