Πολλοί γνωρίζουν την Όντρεϊ Χέπμπορν ως ένα fashion icon και μεγάλη σταρ του Χόλιγουντ. Ωστόσο ελάχιστον γνωρίζουν πως όσοι την ήξεραν καλύτερα μιλούσαν για μία γυναίκα βαθιά πληγωμένη από την εγκατάλειψη του πατέρα της, που αναζητούσε την αγάπη.
Τα χαρακτηριστικά θλιμμένα μάτια της, θα της χαρίσουν σημαντικούς ρόλους και εκείνη θα χαρίσει εκπληκτικές ερμηνείες και θα φτάσει στην κορυφή.
Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα πριν από 31 χρόνια και συγκεκριμένα στις 20 Ιανουαρίου 1993.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Όντρεϊ Κάθλιν Ράστον και γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1929 στις Βρυξέλλες. Ο πατέρας της ήταν μέλος της Βρετανικής Φασιστικής Ένωσης και εγκατέλειψε την οικογένειά του όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή σε ηλικία. Το συγκεκριμένο γεγονός δεν κατάφερε να το ξεπεράσει ποτέ και για αυτό οι δικοί της άνθρωποι έλεγαν πάντα πως πάνω από όλα αναζητούσε να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Το 1940, οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Ολλανδία και αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομά της, σε Όντρεϊ Χέπμπορν, για να μην θυμίζει τη βρετανική υπηκόοτητα.
Αμέσως μετά τον πόλεμο, μετακόμισε στο Άμστερνταμ, για να παρακολουθήσει μαθήματα μπαλέτου, ενώ στη συνέχεια βρέθηκε στο Λονδίνο όπου πήρε μαθήματα μπαλέτου δίπλα Μαρί Ράμπερτ.
Έκανε μια τεράστια επιτυχία, παίζοντας την «Ζιζί» ενώ ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος θα έρθει το 1953 στην αμερικάνικη ταινία «Διακοπές στη Ρώμη», δίπλα στον σούπερ σταρ Γκρέκορι Πεκ και σε σκηνοθεσία του μεγάλου Γουίλιαμ Γουάιλερ. Η ταινία την έκανε παγκοσμίως γνωστή και της χάρισε το μοναδικό βραβείο Όσκαρ της καριέρας της.
Θα βραβευτεί ακόμα με βραβεία Τόνυ, Έμμυ και Γκράμι, θα πρωταγωνιστήσει σε αμέτρητες παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ και θα κερδίσει τέσσερα θεατρικά βραβεία.
Ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες της είναι: «Η Ιστορία μιας Μοναχής» (1959), «Πρόγευμα στο Τίφανις» (1961), « Γλυκιά μου Σαμπρίνα» (1954), «Έξυπνο Μουτράκι» (1957), «Ωραία μου Κυρία», «Οι Ασυγχώρητοι» (1960) και πολλά ακόμη.