Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η φιλμογραφία του Michael Mann είναι πάντα αντρική υπόθεση. Οι ήρωές του είναι σχεδόν αποκλειστικά άντρες και τα θέματά τους περιστρέφονται πάντα γύρω από αυτούς.
Εξάλλου λίγοι στον κινηματογραφικό κόσμο μπορούν να εξερευνήσουν την αντρική προσωπικότητα όπως εκείνος και να τη μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη. Το “Ferrari” είναι μία βιογραφία που πάλευε χρόνια να φέρει εις πέρας και κατάφερε να δημιουργήσει μία ακόμη εξερεύνηση μίας αμφιλεγόμενης κατά τα άλλα, αντρικής προσωπικότητας.
Όχι, δεν πρόκειται να δείτε μία αγιογραφία του Enzo Ferrari. Ο 80χρονος Michael Mann δεν αλλάζει τρόπο σκέψεις, γίνεται ακόμα πιο διερευνητικός και δεν αποθεώνει ποτέ και κανέναν. Πολλοί είπαν ότι μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, μία ακόμη διαφήμιση της Ferrari, αλλά δεν είχαν δίκιο.
Έτσι λοιπόν, ταξιδεύουμε στο καλοκαίρι του 1957, όπου τότε ήταν η πιο κρίσιμη οικονομικά περίοδος για την Ferrari και ο Enzo θεωρεί ότι μία νίκη στον ιστορικό αγώνα θα του δώσει την ευκαιρία για διαπραγματεύσεις που δεν θα αφήσουν την οικονομική καταστροφή να του χτυπήσει την πόρτα. Από την άλλη όμως, η προσωπική του ζωή δεν τον αφήνει να ηρεμήσει γιατί είναι πολύ μπερδεμένη η σχέση με την γυναίκα του, ενώ έχει αποκτήσει ένα άλλο παιδί από μία εξωσυζυγική σχέση που συντηρεί εδώ και χρόνια, κρυφά από αυτή.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί το φιλμ θα εκτιμηθεί, αφού μπορεί να θεωρηθεί άριστα δομημένη, αλλά και αναπάντεχη, αφού ο αέρας κοινωνικής καταστροφής υπάρχει από την αρχή της ταινίας. Η μουσική μπορεί να θεωρηθεί “μυστηρίου”, αλλά και “απειλητική”, δίνοντας μία ιδιαίτερη “υφή” στις σκηνές, δίνοντας την αίσθηση πως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Ο Adam Driver που ενσαρκώνει τον Enzo, απουτπώνει τον χαρακτήρα του με σκληρότητα, αλλά όχι αναισθησία και δημιουργεί ένα μεγάλο ψυχολογικό πόνο που δεν τον κρύβει ούτε δευτερόλεπτο. Αυτό που σίγουρα δεν μας άρεσε ήταν το γεγονός ότι όλοι πρωταγωνιστές μιλούσαν αγγλικά, αλλά με ιταλική προφορά, παρουσιάζοντας όμως ότι η ιταλική δεν ήταν στην πραγματικότητα η μητρική του γλώσσα. Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο ρόλος της Penelope Cruz στο μέλλον θα θεωρείται ως ο καλύτερος της καριέρας της.