Δύο χρόνια μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, όπου δεκάδες επιβάτες έχασαν τη ζωή τους και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν, η Λαμιώτισσα Γιώτα Κατόπη, μητέρα ενός από τους επιζώντες φοιτητές, μίλησε στον Lamia Polis 87.7 για τη νύχτα της τραγωδίας, το σοκ και τον θυμό που παραμένουν άσβεστα.
Η κ. Κατόπη περιέγραψε με συγκλονιστικές λεπτομέρειες την αγωνία που έζησε όταν έλαβε το πρώτο τηλεφώνημα από τον γιο της μετά τη σύγκρουση. «Μαμά, δεν ξέρω τι έγινε. Νομίζω ότι χτυπήσαμε ένα βουνό», της είπε, χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της τραγωδίας. Λίγο αργότερα, το τηλέφωνο του έκλεισε, και ξεκίνησε ένας εφιαλτικός αγώνας δρόμου για την ίδια και τον σύζυγό της, προκειμένου να φτάσουν στη Λάρισα και να βρουν το παιδί τους ζωντανό.
«Δεν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος»
Όταν έφτασαν στον τόπο της τραγωδίας, η εικόνα ήταν σοκαριστική. «Είδαμε φωτιές, καπνούς, παντού πανικός. Αλλά και πάλι, δεν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος αυτού που είχε συμβεί», δήλωσε συγκλονισμένη. Περιέγραψε πώς ο γιος της και άλλοι επιβάτες έσπασαν τζάμια και πήδηξαν από ύψος για να σωθούν, ενώ ακούγονταν κραυγές για βοήθεια μέσα από τα φλεγόμενα βαγόνια.
Η κ. Κατόπη μίλησε επίσης για τις συγκλονιστικές σκηνές στο νοσοκομείο της Λάρισας. «Έβλεπα γιατρούς να παρακαλούν για ένα ζωντανό παιδί. Έφερναν μόνο μαύρες σακούλες με πτώματα. Ήταν ένας θρήνος», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δύο χρόνια μετά: «Ζητάμε δικαιοσύνη»
Η οργή και η απογοήτευση είναι διάχυτες στις οικογένειες των θυμάτων και των επιζώντων. «Δεν δέχομαι ως μάνα, ως Ελληνίδα πολίτης, να μην έχει τιμωρηθεί κανείς μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια. Δεν γίνεται να τα φορτώσουν όλα σε έναν σταθμάρχη», τόνισε, ζητώντας να αποδοθούν ευθύνες σε όλους τους υπαίτιους, τόσο υπηρεσιακούς όσο και πολιτικούς.
Όπως ανέφερε, οι γονείς των θυμάτων συνεχίζουν να παλεύουν μέσα από τον σύλλογο που έχουν δημιουργήσει, αλλά δεν έχουν δει καμία ουσιαστική πρόοδο στην απονομή δικαιοσύνης. «Δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει ότι βλέπει μια ακτίνα φωτός. Όλοι είναι απογοητευμένοι», δήλωσε.
Το τραύμα δεν επουλώνεται
Ο γιος της, φοιτητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, προσπαθεί να προχωρήσει τη ζωή του, αλλά το ψυχικό τραύμα είναι ανεξίτηλο. «Έχει θυμό μέσα του. Πονάει όταν βλέπει τους γονείς των φίλων του που χάθηκαν να παίρνουν τα πτυχία των παιδιών τους αντί για εκείνα. Αυτό του μαυρίζει την καρδιά», είπε η κ. Κατόπη.
Όπως αποκάλυψε, ο γιος της έχει ξαναμπεί σε τρένο μόνο τρεις φορές, κυρίως για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ, και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορούσε να κατέβει ανά πάσα στιγμή αν δεν ένιωθε καλά.
«Δεν θα το βάλουμε κάτω»
Η μητέρα του επιζώντα έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα προς όλους: «Θα συνεχίσουμε δυναμικά, γιατί έχουμε τη βοήθεια όλου του κόσμου. Δεν θα το βάλουμε κάτω μέχρι να υπάρξει δικαιοσύνη. Θέλουμε να πιστέψουμε ότι οι ψυχές των παιδιών που χάθηκαν θα βρουν δικαίωση».