O πολιτικός χρόνος του Μακρόν τελείωσε: Πλέον ο γαλλικός λαός τον χτυπά αλύπητα και το ίδιο κάνουν οι εκπρόσωποί του, δημοκράτες (το Νέο Λαϊκό Μέτωπο) και φασίστες (η Λε Πεν)
Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των πολιτικών ηττών που έχει υποστεί ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν. Το ότι έχει εκλεγεί δύο φορές μοιάζει με ένα μικρό θαύμα, αφού είναι προφανές ότι οι Γάλλοι πολίτες είχαν αντιληφθεί από τις αρχές της πρώτης θητείας του, ποιος ήταν ο Μακρόν, ποιοι τον έφεραν στην εξουσία και κυρίως γιατί τον επέβαλλαν στον γαλλικό λαό. Ο οποίος γαλλικός λαός, καθώς η δημοκρατία έχει βαθύτατες ρίζες στην Γαλλία, τον εξέλεξε δις πρόεδρο διότι… η εναλλακτική ήταν να βγάλουν την φασίστρια Λε Πεν.
Ωστόσο ο πολιτικός χρόνος του Μακρόν τελείωσε. Πλέον ο γαλλικός λαός τον χτυπά αλύπητα και το ίδιο κάνουν οι εκπρόσωποι του. Δημοκράτες (το Νέο Λαϊκό Μέτωπο) και φασίστες (η Λε Πεν).
Ο “εκλεκτός των αγορών”
Το “χρυσό παιδί” των αγορών, μεγαλοστέλεχος του χρηματοπιστωτικού τομέα και εντολοδόχος του γαλλικού κεφαλαίου, έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι γράφει τη δημοκρατία στα παλιότερα των υποδημάτων του (όχι ότι έχει παλιά υποδήματα – η γκαρνταρόμπα του είναι η τελευταία και πιο ακριβή λέξη της μόδας) όταν είναι να κάνει “την δουλίτσα του”. Η οποία είναι να εξαλείψει και τα τελευταία στοιχεία “φιλολαϊκής” οικονομικής πολιτικής στην Γαλλία και να την οδηγήσει στον “καθαρό” νεοφιλελευθερισμό. Αλλά… δεν του βγαίνει. Οι Γάλλοι δεν χρειάζονται δα και πολλές αφορμές για να βγουν στο δρόμο, άλλωστε η λαϊκή αντίδραση σταμάτησε τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του Ολάντ. Οπότε με τον Μακρόν, ο οποίος είναι και πιο… επίμονος και αποφασισμένος από τον πιο “μαλακό” Ολάντ, οι Γάλλοι… δεν κάθονται σπίτι τους. Συνέχεια στους δρόμους.
Από ήττα σε ήττα
Και όχι μόνο στους δρόμους – εκεί μπορεί να πει κανείς ότι βγαίνει μόνο ένα μέρος του πληθυσμού, ο “λογαριασμός” έρχεται στις εκλογές. Ε, για τον Μακρόν ήλθε και στις εκλογές. Μετά την ηχηρή ήττα του κόμματος του Μακρόν στις ευρωεκλογές και συνακόλουθα στις βουλευτικές εκλογές, ο Γάλλος πρόεδρος βρέθηκε μπροστά σε μια επιλογή: θα ακολουθήσει την λαϊκή βούληση ορίζοντας την πρωθυπουργό που πρότεινε το ΝΛΜ ή θα λειτουργήσει πραξικοπηματικά και θα κάνει του κεφαλιού του, προκειμένου να περάσει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του; Φυσικά διάλεξε το δεύτερο. Και επέλεξε τον Μπαρνιέ, των μικρομεσαίων Ρεπουμπλικάνων, επιχειρώντας ταυτόχρονα να προσεταιριστεί (με τις ευλογίες των Γάλλων κεφαλαιοκρατών) και την Λε Πεν, ώστε να περάσει τα νομοθετήματα του. Είχε γίνει πολύς θόρυβος όταν κάλεσε την Λε Πεν στο προεδρικό μέγαρο και από τις σχετικές δηλώσεις που είχαν γίνει φάνηκε ότι είχε βρεθεί κάποια φόρμουλα συνεννόησης.
Η Λε Πεν… κλότσησε
Βεβαίως η Λε Πεν είναι εκτός από το “σκιάχτρο” στην γαλλική πολιτική σκηνή, και η “βαθιά εφεδρεία” της γαλλικής αστικής τάξης. Μερίδα της οποίες δεν ήθελε να την “κάψει” σε μια συγκυριακή, ευκαιριακή και προσωρινή συνεργασία με τον ήδη “καμμένο” Μακρόν. Οπότε με τις ευλογίες των ισχυρών χρηματοδοτών της, η Λε Πεν την έκανε γυριστή, “άδειασε” τον Μακρόν και ψήφισε την πρόταση μομφής του ΝΛΜ, ρίχνοντας την κυβέρνηση Μπαρνιέ. Του πιο βραχύβιου πρωθυπουργού της πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Και φέρνοντας τον Μακρόν αντιμέτωπο με τις συνέπειες των πράξεων του.
Να είστε σίγουροι ότι ο Μακρόν δεν πρόκειται ούτε και τώρα να “συνθηκολογήσει”. Θα εξαντλήσει την χρησιμότητα του για το σύστημα, έως την ύστατη ώρα.
Είναι… γάτα ο Μακρόν
Βεβαίως μπορεί ο Γάλλος πρόεδρος να πετάει από ήττα σε ήττα, αλλά …μόνο χαζός που δεν είναι. Είναι ιδιαίτερα ευφυής και ικανός και γιαυτό άλλωστε τον εμπιστεύεται το γαλλικό κατεστημένο για να κάνει την δουλειά του. Στο πλαίσιο αυτό, ο Μακρόν ξεκίνησε ήδη από χθες μια νέα προσπάθεια (είχε κάνει κάποιες “δοκιμαστικές βολές” και αμέσως μετά τις εκλογές όπου το κόμμα του ηττήθηκε) για να διχάσει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο. Και προσπαθεί να το πετύχει αυτό απευθύνοντας πρόσκληση συνεργασίας για τη νέα κυβέρνηση μόνο στο Σοσιαλιστικό κόμμα και όχι στους εταίρους του, το κόμμα του Μελανσόν, τους Οικολόγους και τους Κομμουνιστές.
Ανίερες συμμαχίες
Μάλιστα τα γαλλικά ΜΜΕ χθες έπαιζαν από το πρωί – ενώ ο Μακρόν είχε απανωτές συναντήσεις στο Ελιζέ με διάφορα εξέχοντα πρόσωπα της γαλλικής πολιτικής σκηνής – το “σενάριο” ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι Ρεπουμπλικάνοι θα συνεργαστούν με το φιλελεύθερο συνασπισμό του Μακρόν για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Τόσο τα σενάρια όσο και οι συναντήσεις του Μακρόν, έχουν έναν απολύτως προφανή στόχο: να αποσπάσουν τους Σοσιαλιστές από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο και να τους ξαναφέρουν στην “σωστή πλευρά της ιστορίας”, δηλαδή στο μέτωπο που στηρίζει τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Βεβαίως οι Σοσιαλιστές κόντεψαν να εξαϋλωθούν όταν (δια του Ολάντ) προσπάθησαν να περάσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις και μόλις φέτος άρχισαν να συνέρχονται εκλογικά. Ως σκιά του κραταιού κόμματος του οποίου ηγούνταν κάποτε ένας Φρανσουά Μιτεράν. Περίπτωση ΠΑΣΟΚ αν θέλετε, που εξαϋλώθηκε την ίδια εποχή και για τους ίδιους λόγους, αλλά με την διαφορά ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εγκατέλειψε ποτέ “την σωστή πλευρά της ιστορίας” και παραμένει προσηλωμένο στον νεοφιλελευθερισμό.
Η αντίδραση του Μετώπου
Αναμένουμε την αντίδραση του Μελανσόν που μάλλον θα βλέπει το όλο σκηνικό με ικανοποίηση, αφού αν οι Σοσιαλιστές συνεργαστούν με τον Μακρόν, θα οδηγηθούν ξανά στην απαξίωση και το κόμμα του θα προβάλλει ως η βασική εναλλακτική. Επί του παρόντος από τον συνασπισμό των τεσσάρων κομμάτων αντιδρούν οργισμένα οι Οικολόγοι. «Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί η ισορροπία δυνάμεων του Μακρόν με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το κεντρώο ΜoDem και τους Ρεπουμπλικάνους;», διερωτάται η Πράσινη Μαρίν Τοντελιέ κατηγορώντας τον Μακρόν ότι «επιδιώκει να διχάσει την αριστερά».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μακρόν υποδέχθηκε χθες μόνο τα υψηλόβαθμα στελέχη των Σοσιαλιστών και των Ρεπουμπλικανών, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς δεν έχουν καν προσκληθεί, τουλάχιστον σε αυτή την φάση. «Μπορούμε ξεκάθαρα να δούμε ότι μέσω αυτών των παιχνιδιών, ο Γάλλος πρόεδρος προσπαθεί να διχάσει την Αριστερά», προειδοποιεί στο BFMTV η Μαρίν Τοντελιέ.
6 στους 10 θέλουν να φύγει
Στο μεταξύ έξι στους δέκα Γάλλους, ζητούν την παραίτηση του Γάλλου προέδρου, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.005 ατόμων που συμμετείχαν διαδικτυακά στις 4 και 5 Δεκεμβρίου του 2024.
Η δημοσκόπηση διεξήχθη από τα ινστιτούτα Odoxa-Backbone για λογαριασμό της εφημερίδας “Le Figaro”.