Στο νότιο τμήμα της πόλης, ακριβώς κάτω από την Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας, ένα μικρό εκκλησάκι στέκει φρουρός της πόλης.
Είναι ο Άγιος Τρύφωνας, ο προστάτης των ελαιοπαραγωγών, των αμπελουργών, των αγροτών που συνδέει τους Αμπλιανίτες με την Ιστορία των παππούδων τους, των πατεράδων τους που κουβαλούσαν πέτρες με τα κάρα, με τα μουλάρια και τα γαϊδούρια, αλλά και με τα χέρια, με κοφίνια, από τον παρακείμενο ξηριά, για να φτιάξουν το παλαιότερο εκκλησάκι.
Η ροή του πολέμου το 1940 και των μεταπολεμικών γεγονότων διέκοψε με μια ανεξίτηλη γραμμή αίματος την κατασκευή του ναΐσκου. Αλλά οι Αμπλιανίτες, μια χούφτα ανθρώπων, όσοι επέζησαν, αυτοί και τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους συνέχισαν.
Αποτέλεσμα ο σημερινός περικαλής ναός. Τα θαύματα του Αγίου Τρύφωνος είναι πολλά και ακολουθούν το δικό τους δρόμο της σιωπής και της ευλάβειας, όπως δίδαξαν οι παλαιότεροι. Η ευλογία και η ευεργεσία κρατούνται ως φυλαχτό από γενιά σε γενιά ενώ πολλές φορές, άγνωστοι περαστικοί, από όλη την Ελλάδα επιστρέφουν στον Άγιο την ευγνωμοσύνη τους, όπως μας λένε τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου στον οποίο ανήκει το εκκλησάκι.
Το μεγαλύτερο θαύμα είναι η ίδια η ανέγερση του Ιερού Ναού, ο οποίος λειτουργεί δύο μόνο φορές ετησίως(..!). Κι όμως με σκληρή και συνετή διαχείριση ο Ναός ολοκληρώνεται εις δόξαν Θεού, έτσι για «να καμαρώνουν οι μεγαλύτεροι από ψηλά που βρίσκονται» όπως ομολογούν οι Αμπλιανίτες.
Και φέτος την Τετάρτη 31/1/24 γίνεται ο εσπερινός και την Πέμπτη 1/2/24 η πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιώτατου κ.κ. Συμεών με την τέλεση του μεγάλου Αγιασμού, ειδικά για την προστασία των καλλιεργειών.
Ο Άγιος Τρύφωνας μας περιμένει.
Κείμενο: Βαγγέλης Στεφανής