Η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη,όταν δύο αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν με τραγικό απολογισμό δεκάδων νεκρών και τραυματιών, αποτελεί, αναμφίβολα, το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό ατύχημα στην Ελλάδα. Σε μια χώρα όπου οι τροχοί πρωτομπήκαν σε ράγες το 1869…
28 Φεβρουαρίου 2023. Ωρα 23:21. Ο επιβατικός συρμός Intercity 62 με μηχανή ηλεκτροκίνησης Siemens Mobility 120-022, που μεταφέρει περισσότερους από 350 επιβάτες και εκτελεί τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, συγκρούεται με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελεί το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα. Η σφοδρή σύγκρουση, ο εκτροχιασμός και η ανάφλεξη των συρμών προκαλεί τον θάνατο 57 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των δύο μηχανοδηγών.
57 ψυχές. 57 νεκροί, κατά πλειοψηφία νέα παιδιά που επέστρεφαν στις Σχολές τους μετά το τριήμερο της Αποκριάς. Παιδιά που λίγες ώρες νωρίτερα είχαν αποχαιρετήσει τους δικούς. Που ταξίδευαν γεμάτα κέφι και χαρά από το τριήμερο ξεφάντωμα. Παιδιά που δεν έστειλαν ποτέ τελικά “Μαμά έφτασα…” Γιατί δεν έφτασαν ποτέ…
Ένα χρόνο μετά, κανείς δεν ξεχνά. Με τους συγγενείς να πονούν το ίδιο και με μοναδική “ελπίδα” πια, τη Δικαίωση.
Στην Αταλάντη, υπό τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Φθιώτιδας Συμεών, τελείται σήμερα στις 12.00 αρχιερατικό τρισάγιο στο μνήμα της Ελπίδας Χούπα. Στο μνήμα, που έφτιαξε με τα ίδια του τα χέρια του ο πατέρας της, Χρήστος Χούπας. Για το “λουλούδι του”, όπως λέει.
“Η Ελπίδα ήταν ένα παιδί γεμάτιο ζωντάνια. Ήταν καλλιτέχνιδα. Ήταν δυναμική… Για τη δικαίωση της παλεύω. Όπως και όλοι οι συγγενείς των θυμάτων. Τα σκότωσαν τα παιδιά μας, τα σκότωσαν… Δεν περιμένουμε δικαίωση από την Ελλάδα, θα απευθυνθούμε στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, θα τους κυνηγήσουμε μέχρι τέλους, μέχρι να πατήσουν κόκκινο χιόνι αν χρειαστεί…” δήλωνε ο Χρήστος Χούπας λίγες ημέρες νωρίτερα στον LamiaPolis.
Την Κυριακή το μνημόσυνο του Σπύρου Βούλγαρη
Την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024 και ώρα 11:00 θα τελεστεί στον Κοιμητήριο Καισαριανής το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Σπυρου Βούλγαρη.
Ο 35χρονος Σπύρος από το Λιανοκλάδι, ήταν μηχανοδηγός της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Έμενε στην Αθήνα και είχε περάσει το τριήμερο της Αποκριάς στο Λιανοκλάδι, παρέα με συγγενείς και φίλους. Εκείνη τη μοιραία μέρα, ο πατέρας του τον πήγε μέχρι τον σταθμό Λιανοκλαδίου. Ο Σπύρος επιβιβάστηκε στο τρένο με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Εκεί, θα αναλάμβανε να οδηγήσει την εμπορική αμαξοστοιχία προς την Αθήνα.
«Μιλήσαμε στο τηλέφωνο στις 21:00 και μου είπε ότι αναχωρούσε για την Αθήνα. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που μίλησα με το παιδί μου… Είδαμε με τη γυναίκα μου στην τηλεόραση το δυστύχημα και αμέσως τηλεφώνησα στον γιο μου. Όταν είδα ότι οι κλήσεις μου δεν πραγματοποιούνται είπα ότι ο γιος μου έχει “τελειώσει ήδη”»
«Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να πω ότι ο γιος μου σκοτώθηκε. Η σύζυγος μου έκλαιγε και προσπαθούσαμε να μάθουμε κάτι για τον γιο μας. Δεν μας πήρε κανένας τηλέφωνο να μας ενημερώσει. Φύγαμε με την σύζυγό μου να πάμε στο σημείο του δυστυχήματος χωρίς να πάρουμε τίποτα μαζί μας. Ήρθαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο, όπου γινόταν ο κακός χαμός από ανθρώπους που έκλαιγαν» περιγράφει ο πατέρας του Σπύρου Βούλγαρη που έφυγε εκείνη τη νύχτα για το τελευταίο της ζωής του ταξίδι.
Ας μην τους ξεχάσουμε…
