Ένα ερωτευμένο μεσήλικο ζευγάρι –με τους εξαιρετικούς Κόλιν Φερθ και Στάνλεϊ Τούτσι– ξεκινά ένα ταξίδι επιστροφής σε μέρη και ανθρώπους του παρελθόντος, καθώς η άνοια απειλεί να σβήσει τις κοινές αναμνήσεις τους.
Η ιστορία δεν επικεντρώνεται τόσο στην αυτοθυσία της αγάπης όσο στον βαθύ φόβο που νιώθουμε απέναντι στην πλήρη αποκάλυψη των συναισθημάτων μας.
Ο τίτλος παραπέμπει όχι σε αστερισμούς, αλλά στο κρυμμένο σύμπαν μέσα μας, που συχνά αποφεύγουμε να εξερευνήσουμε και να αποκαλύψουμε, μέχρι η ζωή να μας φέρει αντιμέτωπους με την ανάγκη να το κάνουμε, χωρίς επιστροφή.
Μέσα από καθημερινές στιγμές, η ταινία αγγίζει το θέμα του φόβου απέναντι στην απώλεια και την ειλικρίνεια που χρειάζεται για να μιλήσεις για τα πιο ευάλωτα κομμάτια του εαυτού σου. Ο ΜακΚουίν με σιγουριά και αφοσίωση χτίζει μια αφήγηση που δεν έχει ανάγκη από θεαματικά γεγονότα, αλλά επενδύει στην αυθεντικότητα των ηρώων και στην εξαιρετική χημεία των πρωταγωνιστών.
Οι Φερθ και Τούτσι αποδίδουν με ακρίβεια την οικειότητα, τον πόνο και τη βαθιά αγάπη που χαρακτηρίζει τη σχέση των χαρακτήρων τους. Οι σιωπές, οι βλέψεις και οι χαμηλόφωνες εξομολογήσεις τους αναδεικνύουν τη σύνδεση τους και καθιστούν την ταινία μια ήσυχη, αλλά ιδιαίτερα δυνατή, ωδή στην αγάπη. Η ταινία καταφέρνει να δείξει πόσο καθοριστική είναι η συντροφικότητα και η αλήθεια στην επικοινωνία, ακόμη και όταν η μνήμη αρχίζει να ξεθωριάζει.
Με την ιδιαίτερη φωτογραφία της αγγλικής εξοχής, η Supernova δεν παραπέμπει απλώς σε αστέρια και ουράνια φαινόμενα, αλλά εξερευνά τον προσωπικό «αστερισμό» του καθενός, που περιέχει ό,τι αγαπάμε και φοβόμαστε να χάσουμε. Πρόκειται για μια ευαίσθητη και ανθρώπινη ταινία που, παρά την ήρεμη αφήγησή της, αφήνει ισχυρό συναισθηματικό αποτύπωμα.
