Ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα η επιχείρηση για την απομάκρυνση βράχων που έπεσαν από το βουνό στο επαρχιακό δίκτυο Γαρδίκι – Πουγκάκια και περίπου 2χλμ από τα Πουγκάκια στην Δυτική πλευρά της Φθιώτιδας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ στο σημείο βρέθηκε άμεσα μηχανημα της πολιτικής προστασίας σε συνεργασία του δήμου Μακρακώμης και της Περιφέρειας Στερεάς με τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Δημήτρη Χριστόπουλο που ειδοποίησε για την κατάσταση.
Οι βράχοι απομακρύνθηκαν μετά τα μεσάνυχτα.
“Πριν από λίγη ώρα έπειτα από μεγάλη κατολίσθηση διακόπηκε η κυκλοφορία του επαρχιακού δικτύου Γαρδίκι – Πουγκάκια.Η άμεση ενημέρωση από τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Πουγκακίων, όσο και οι ενέργειες της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας της αστυνομίας και όλων εμάς, επανήλθε κανονικά η διέλευση οχημάτων” τονίζει ο πρόεδρος του Γαρδικίου Γιάννης Βασιλείου.
Είτε συμφωνεί κάποιος είτε όχι με τον Ιωάννη Μεταξά, και την πολιτική που ακολούθησε μετά την επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος της «4ης Αυγούστου» το 1936, ένα είναι σίγουρο.
Κανένας δεν πρόκειται να διαφωνήσει πως μέσα στους τοίχους του επιβλητικού αρχοντικού, στη γωνία των οδών Στρατηγού Δαγκλή 10 και Κεφαλληνίας στην Κηφισιά, διαδραματίστηκε πριν από 81 χρόνια μία από τις πλέον σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Ξημερώματα Δευτέρας 28/10/1940. Το ρολόι δείχνει 02:45’ και ο πρέσβης της φασιστικής Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι, χτυπάει -κάπως αμήχανα- το κουδούνι της δευτερεύουσας εισόδου της πρωθυπουργικής κατοικίας στην Κηφισιά, ζητώντας από τον φρουρό να ξυπνήσει επειγόντως τον Μεταξά. Η συνέχεια είναι γνωστή, όπως και τα … «Γαλλικά» του Μεταξά στον Γκράτσι. «Alors, c’est la guerre!», δηλαδή : «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος», που μετουσιώθηκε στο θρυλικό «ΟΧΙ», που ένωσε όλους τους Έλληνες και οδήγησε στο θαύμα του 1940-1941.
Η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά, αρχαιολόγος, ιστορικός και βραβευμένη συγγραφέας, κυρία Ιωάννα Φωκά, άνοιξε στο protothema.gr την θρυλική «Οικία του ‘‘Οχι’’», όπως την ξέρουν οι περισσότεροι στην Κηφισιά, αποκαλύπτοντας παράλληλα λεπτομέρειες από το ιστορικό τετ α τετ Μεταξά – Γκράτσι, τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Η διώροφη έπαυλη, αρχιτεκτονικά σ’ εκλεκτιστικό στυλ με στοιχεία μεσαιωνικά, βυζαντινά και γοτθικά, κτίστηκε το 1928 από τον εκδότη Πέτρο Δημητράκο, ως εξοχική κατοικία. Μία δεκαετία αργότερα, εγκαταστάθηκε σ’ αυτό ως ενοικιαστής ο Ιωάννης Μεταξάς -δικτάτορας-πρωθυπουργός πλέον- με την σύζυγο του Λέλα. Νωρίτερα, από το 1928 έως το 1938 η οικογένεια Μεταξά ζούσε στην οδό Πατησίων 150 -στο κέντρο της Αθήνας- σ΄ ένα σπίτι που του δόθηκε ως «προίκα» κατά το γάμο του το 1909.
Την άνοιξη του 1940 ο Ιωάννης Μεταξάς αγόρασε την κατοικία από τον Δημητράκο με δάνειο που έλαβε από την Κτηματική Τράπεζα και ξεχρέωσε μεταπολεμικά η σύζυγός του. Αμέσως ξεκίνησαν εργασίες στο εσωτερικό, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, με βασικό μέλημα την τοποθέτηση της μεγάλης βιβλιοθήκης του στο υπερυψωμένο υπόγειο, όπου έστησε το γραφείο – «στρατηγείο» του.
Ο Ιωάννης Μεταξάς πρόλαβε και έζησε στο σπίτι της γωνίας των οδών Στρατηγού Δαγκλή 10 και Κεφαλληνίας μόλις έξι μήνες, έως τις 29/1/1941 που απεβίωσε. Ωστόσο στο μικρό σαλόνι του ισογείου -που ο Γκράτσι θεώρησε πολύ φτωχικό- πέρασε τα πιο δραματικά ίσως λεπτά της ζωής του, έχοντας το δικό του ραντεβού με την ιστορία και μαζί του όλη η Ελλάδα.
Η οικία λεηλατήθηκε την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, μ’ αποτέλεσμα να καταστραφεί στο σύνολό της η οικοσκευή και να κλαπούν πολύτιμα κειμήλια της οικογένειας. Σήμερα λίγα έπιπλα έχουν διασωθεί από την εποχή του «ΟΧΙ», όπως ο καναπές και η πολυθρόνα που κάθισαν Μεταξάς και Γκράτσι, όταν ο Ιταλός πρέσβης του επέδωσε το ιταμό τελεσίγραφο. Η Βιβλιοθήκη με όλα του τα βιβλία καθώς και τα βραβεία και αναμνηστικά που είχε λάβει ως πρωθυπουργός δωρήθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων, μεταπολεμικά.
Στο μικρό πίσω χωλ του ισογείου, ακόμη διασώζεται και είναι λειτουργικό το τηλέφωνο τοίχου με τ’ οποίο ο Μεταξάς επικοινώνησε με τον υφυπουργό Τύπου Θεολόγο Νικολούδη, ζητώντας του να ενημερώσει άμεσα τις εφημερίδες πως «έχουμε πόλεμο»,και με τον βασιλιά Γεώργιο, καθώς και το ρολόι που σταμάτησε πριν από 81 χρόνια.
Δεξιά του χωλ είναι η βοηθητική πόρτα της οικίας, απ΄ όπου μπήκε και βγήκε βιαστικά ο Ιταλός πρέσβης εκείνο το ξημέρωμα. Ο Μεταξάς συνήθιζε να χρησιμοποιεί αυτή την είσοδο, επειδή βοηθούσε στις κινήσεις του η κουπαστή της σκάλας.
Στην πρόσοψη του επιβλητικού αρχοντικού, μια μαρμάρινη πλάκα, θυμίζει πως : «Εδώ ο Ιωάννης Μεταξάς της 28η Οκτωβρίου 1940 είπε το ιστορικό ΟΧΙ».
Στην κατοικία διαμένει σήμερα η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά, κυρία Ιωάννα Φωκά και παιδιά της με τις οικογένειές τους. Η κυρία Φωκά, κόρη του Ευγένιου Φωκά -καθηγητή Ιατρικής και πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών- και της Νανάς Μεταξά, μικρότερης κόρης του Ιωάννη Μεταξά, είναι ιστορικός, αρχαιολόγος και βραβευμένη με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο συγγραφέας παιδικών βιβλίων.
Κάθε χρόνο, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου η κυρία Φωκά και μέλη της οικογένειάς της, ανοίγουν το προαύλιο της ιστορικής κατοικίας για το κοινό. Η ίδια ενημερώνει τους επισκέπτες για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στους τέσσερις τοίχους του επιβλητικού αρχοντικού.
Η Επέτειος του «ΟΧΙ» μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Εμανουέλε Γκράτσι στον Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940.
Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.
Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία, στην Κηφισιά.
Απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.
Ο ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή:
«Μόλις καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου μού είχε αναθέσει να του κάνω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια του έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή φωνή: «Alors, c’est la guerre!» (λοιπόν έχουμε πόλεμο).
Τού απάντησα ότι η ιταλική κυβέρνηση ήλπιζε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα δεχόταν τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους στις 6 το πρωί. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε πως θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ακόμα και αν είχε πρόθεση να ενδώσει θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις διαταγές του βασιλιά και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων».
— Εμμανουέλε Γκράτσι, Η αρχή του τέλους, Εστία. 1980, σελ. 285
Το πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής»
Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό Τύπο με την λέξη «ΟΧΙ».
Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Ελληνικό Μέλλον του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Ακολούθως υιοθετήθηκε ως σύνθημα, και από άλλες εφημερίδες, και για ακόλουθες περιστάσεις, όπως το εξώφυλλο της εφημερίδας Η Βραδυνή, στις 6 Απριλίου 1941 με αφορμή την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα.
Στις 05.30 ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο όριζε ότι η επίθεση θα ξεκινούσε στις 6 π.μ.) των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη εισήλθε στον πόλεμο.
Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει μάθημα την ημέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.
Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων.
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Γυναίκες της Πίνδου εργάζονται για τη συντήρηση δρόμου.Ελληνες στρατιώτες επιχειρούν εξ εφόδου κατάληψη υψώματος.Οι προωθημένοι της IV Μοίρας Ορειβατικού Πυροβολικού. (Αποστολέας: Πέτρος Τσαπάρας)
Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)
Προς τον ελληνικόν λαόν,
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες,
τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς
Διάγγελμα του Βασιλιά Γεωργίου Β΄ προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)
Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αθηνών προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και ο πρόεδρος της εθνικής ημών κυβερνήσεως καλούν ημάς πάντας ίνα αποδυθώμεν εις Άγιον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αμυντικόν αγώνα. Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν ότι τα τέκνα της Πατρίδος ευπειθή εις το κέλευσμα Αυτής και του Θεού θα σπεύσουν εν μιά ψυχή και καρδιά ν΄ αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της Ελευθερίας και τιμής και θα συνεχίσουν ούτω την απ΄ αιώνων πολλών αδιάκοπον σειράν των τιμίων και ενδόξων αγώνων και θα προτιμήσουν τον ωραίον θάνατον από την άσχημον ζωήν της δουλείας. Και μη φοβούμεθα από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι, ας φοβούμεθα δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχή και σώμα απωλέσαι. Επιρρίψωμεν επί Κύριον την μέριμναν ημών και Αυτός θα είναι βοηθός και αντιλήπτωρ εν τη αμύνη κατά της αδίκου επιθέσεως των εχθρών. Ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου του Θεού και εν τη γενναιότητι και ανδρεία μεγαλυνθησόμεθα.
Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός είη ματά πάντων ημών.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρύσανθος.
Ημερήσια Διαταγή Αρχιστράτηγου (28-10-1940)
Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και η Εθνική Κυβέρνησις μου ενεπιστεύθησαν την αρχηγίαν του Στρατού.
Αναλαμβάνων αυτήν, καλώ τους Αξιωματικούς και οπλίτας του Ελληνικού Στρατού εις την εκτέλεσιν του υψίστου προς την Πατρίδα καθήκοντος με την μεγαλυτέραν αυταπάρνησιν και σταθερότητα. Ουδείς πρέπει να υστερήσει.
Η υπόθεσις του αγώνος, τον οποίον μας επέβαλεν ο αχαλίνωτος ιμπεριαλισμός μιας Μεγάλης Δυνάμεως, η οποία ουδέν είχε ποτέ να φοβηθή από ημάς, είναι η δικαιοτέρα υπόθεσις, την οποίαν είναι δυνατόν να υπερασπισθή ένας Στρατός. Πρόκειται περί αγώνος υπάρξεως. Θα πολεμήσωμεν με πείσμα, με αδάμαστον εγκαρτέρησιν, με αμείωτον μέχρι τελευταίας πνοής ενεργητικότητα. Έχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψη νέας λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον ιστορίαν του Έθνους.
Μή αμφιβάλλετε ότι τελικώς θα επικρατήσωμεν με την βοήθειαν και την ευλογίαν του Θεού και τας ευχάς του Έθνους.
Έλληνες Αξιωματικοί και οπλίται φανήτε ήρωες!
Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος
Τηλεγράφημα Τσώρτσιλ προς Ι. Μεταξά (28-10-40)
Προς Πρωθυπουργόν Ελλάδος κ. Ι. Μεταξά
Λονδίνο 28 Οκτωβρίου 1940
Αι απειλαί και αι εκφοβιστικαί προσπάθειαι της Ιταλίας απεδείχθησαν ανίσχυροι προ του ηρέμου θάρρους σας. Δι΄ ο και προσέφυγεν αύτη εις απρόκλητον επίθεσιν κατά της πατρίδος σας, αναζητούσα εις αβασίμους κατηγορίας την δικαίωσιν της επαισχύντου πράξεώς της. Ο τρόπος κατά τον οποίον ο ελληνικός λαός, υπό την ανταξίαν αυτού ηγεσίαν σας, αντιμετώπισε τους κινδύνους και τας προκλήσεις των τελευταίων μηνών, προκαλεί τον θαυμασμόν του Βρεττανικού λαού διά την Ελλάδα. Αι μεγάλαι αρεταί του ελληνικού λαού θα τον στηρίξουν και κατά την παρούσαν δοκιμασίαν.
Θα σας παράσχωμεν πάσαν δυνατήν συνδρομήν, θα πολεμήσωμεν μαζί σας τον κοινόν εχθρόν και μαζί θα μοιρασθώμεν την νίκην μας.
Λίγο μετά τις 03:00 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 η τότε ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά στην οικία του στην Κηφισιά και με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς απάντησε στον Ιταλό πρέσβη στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre», (Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.
Στις 05:30 τα ξημερώματα, ξεκίνησε ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο όριζε ότι η επίθεση θα ξεκινούσε στις 6 πμ) των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη εισήλθε στον πόλεμο. Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Κάθε χρόνο αυτήν τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή, παρουσία του/της Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Στη δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Αν αναρωτιέσαι πού πήγαν όλοι οι ρομαντικοί της πόλης, καλό είναι να κοιτάζεις καλύτερα γύρω σου γιατί… αφήνουν τη δική τους πινελιά. Σήμερα θα περπατήσουμε στα “σκαλάκια του έρωτα” της Λαμίας.
Μια ρομαντική πινελιά, ξάφνου εμφανίζεται μπροστά σου, την ώρα που βιαστικός προχωράς προς τα σκαλάκια που οδηγούν από την οδό Καζούλη προς τα στενά της πλατείας Λαού.
Το γκρίζο του αστικού τοπίου χρωματίζεται, μαζί με ένα χαμόγελο που ζωγραφίζεται μπροστά στον απροσδόκητο στολισμό της μαύρης μεταλλικής κουπαστής.
Ποιος νοιάζεται αν τα λουλούδια είναι συνθετικά και αν δέθηκαν με τάιραπ; Αφού σκαλί σκαλί, λουλούδι το λουλούδι, οι εικόνες ψιθυρίζουν ιστορίες σαν αυτές που φτιάχνουν των ανθρώπων οι ψυχές όταν λαβωθούν από τα βέλη του έρωτα…
(Ο “δράστης” της εικαστικής παρέμβασης παραμένει άγνωστος…. )
Ο σύλλογος διδασκόντων και ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου τίμησε τους μαθητές που ξεχώρισαν, ενώ η διευθύντρια του Λυκείου Θεοδώρα Βοϊβόντα απένειμε και φέτος στους καλύτερους μαθητές κάθε τάξης, τα βραβεία “Λουκάς Πολιτικός,” μια επιταγή σημαντικής αξίας από τον ιδιοκτήτη του πολυκαταστήματος στη Λαμία, Παναγιώτη Πολιτικό.
Με ποιήματα και τραγούδια της εποχής τίμησε την επέτειο του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, η εκπαιδευτική κοινότητα του γυμνασίου και του λυκείου στην Αμφίκλεια.
Στην γιορτή που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γυμναστήριο, έγινε η απονομή των επαίνων στους μαθητές που αρίστευσαν την προηγούμενη σχολική χρονιά.
Ο σύλλογος διδασκόντων και ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου τίμησε τους μαθητές που ξεχώρισαν, ενώ η διευθύντρια του Λυκείου Θεοδώρα Βοϊβόντα απένειμε και φέτος στους καλύτερους μαθητές κάθε τάξης, τα βραβεία “Λουκάς Πολιτικός,” μια επιταγή σημαντικής αξίας από τον ιδιοκτήτη του πολυκαταστήματος στη Λαμία, Παναγιώτη Πολιτικό.
Πρόκειται για σημαντική πρωτοβουλία του κυρίου Παναγιώτη Πολιτικού που επιβραβεύει τους αριστούχους μαθητές της Αμφίκλειας, στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στη μνήμη του πατέρα του Λουκά Πολιτικού, που φοίτησε στο εξατάξιο γυμνάσιο της Αμφίκλειας, εξελίχθηκε σε μία από της σημαντικότερες επιχειρηματικές προσωπικότητες της περιοχής και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από όλους.
Τα βραβεία Λουκάς Πολιτικός πήραν:
Από τη Γ΄ Λυκείου
1. Στρωτού Μάρθα-Ελένη του Ιωάννη με 19,7 άριστα
2. Φλωράκου Μαρία του Αθανασίου με 19,6 άριστα
Από τη Β΄ Λυκείου
1. Ζωγράφου Ελένη-Ιωάννα του Αλεξάνδρου με 19,9 άριστα
2. Μπέης Νέστωρ του Νικολάου με 19,8 άριστα
Από την Α΄ Λυκείου
1. Πόρρου Κωνσταντίνα του Αντωνίου με 19,9, άριστα
Μετεωρολογικός σταθμός εγκαταστάθηκε στο αστεροσχολείο Υπάτης το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό επιστημονικό εργαλείο.
Ο διευθυντής του ΕΚΦΕ Πάνος Κουτσούμπας δήλωσε πως πρόκειται για αυτόματο σταθμό στον οποίο θα έχουν πρόσβαση καταγράφοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία για το τι θα συμβεί τις επόμενες 6 ώρες.
Θα μπορεί να αξιοποιηθεί από μαθητές, φοιτητές, αρχές, αγρότες αλλά και από την κοινωνία.
Επιτυχημένη για όλους τους κλάδους και η φετινή διοργάνωση του παζαριού στη Σπερχειάδα.
Η πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Ελένη Χαντζή δήλωσε πως το οικονομικό αποτύπωμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία στην ευρύτερη περιοχή όπως και η επισκεψιμότητα από άλλους νομούς.
Ο πήχης ανεβαίνει σημείωσε ζητώντας έργα υποδομής από την δημοτική αρχή.
Η πανέμορφη Ζωή Ασουμανάκη από την Κρήτη τράβηξε όλα τα βλέμματα στον διεθνή διαγωνισμό Miss International 2023.
Η 21χρονη Ζωή με την παραδοσιακή Κρητική στολή, έκλεψε τις εντυπώσεις με την επιλογή της εμφάνισής της.
Η Μις Ελλάς 2022, Ζωή Ασουμανάκη από την Κρήτη, εκπροσώπησε τη χώρα μας στον μεγάλο διεθνή διαγωνισμό Miss International 2023. Η 21χρονη μελαχρινή καλλονή κατέκτησε μία θέση στην κορυφαία 15αδα.
Δείτε το video:
Μεγάλη νικήτρια Miss International 2023 ανακηρύχθηκε η Μις Βενεζουέλα, Andrea Rubio, 1η αναπληρωματική η Μις Κολομβία, Sofia Osio Luna, 2η η Μις Περού, Camila Diaz Daneri και 3η αναπληρωματική η Μις Φιλιππίνες, Nicole Borromeo.
Ο 21χρονος Γεράσιμος συνεχίζει να δίνει μάχες. Βγήκε ζωντανός από το σιδηροδρομικό δυστύχημα, αλλά ακόμα δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια του.
Τιτάνιες οι μάχες για να κρατηθεί στη ζωή ο 21χρονος Ιάσονας – Γεράσιμος Γεωργιάδης. Ο φοιτητής εκτοξεύτηκε στα χωράφια, όπου εκεί τον εντόπισαν αναίσθητο οι διασώστες. Ο άτυχος πολυτραυματίας επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει.
Πριν από λίγους μήνες και συγκεκριμένα τον Ιούνιο ο 21χρονος Βολιώτης μεταφέρθηκε σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης στο Ανόβερο της Γερμανίας, από όπου, όμως επέστρεψε εξαιτίας μυκητιακής μόλυνσης. Από εκείνη την ημέρα, νοσηλεύεται και πάλι στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας.
Ωστόσο, σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στο newsit.gr, υπάρχουν σκέψεις από την οικογένεια, ώστε να μεταφερθεί σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης στην Αμερικής. Εν τω μεταξύ, το κατώφλι του ειδικού εφέτη ανακριτή πέρασε την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου, ο δικηγόρος της οικογένειας του 21χρονου, ώστε να ενημερωθεί για τις εξελίξεις γύρω από την υπόθεση των Τεμπών.
«Η επίσκεψή μου στον εφέτη ανακριτή και τον εισαγγελέα γίνεται για δύο θέματα. Το πρώτο θέμα είναι η ολοκλήρωση των προανακριτικών πράξεων σε έναν ορίζοντα χρόνου που πιστεύω μέχρι τέλος του χρόνου να έχει ολοκληρωθεί η προανακριτική διαδικασία.
Το δεύτερο θέμα αφορά την υπόθεση, αν θα φτάσει την άνοιξη ή το καλοκαίρι στην αίθουσα, θα πρέπει να υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα να αντιμετωπιστούν διότι υπάρχουν οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι ταυτόχρονα» ανέφερε στο taxydromos.gr και πρόσθεσε ότι και από την έρευνα της ευρωπαϊκής εισαγγελίας υπάρχουν κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα που φτάνουν μέχρι και την κορυφή της πολιτικής ηγεσίας για το πώς χειρίστηκαν τα οικονομικά δεδομένα.
