Αντιμέτωποι με ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι στην περιοχή των Αγράφων, καθώς ο αυξημένος πληθυσμών των λύκων έχει αφανίσει τα κοπάδια τους.
Ο Αλέξανδρος Καρδαμπίκης, δήμαρχος Αγράφων μίλησε για το ζήτημα που έχει προκύψει, ενώ αναφέρθηκε και στο ποσό που δίνεται σε κάθε νέα μητέρα, με στόχο να παραμείνουν οι οικογένειες στην περιοχή και να μην μειωθεί περαιτέρω ο πληθυσμός.
«Έχουν αφανιστεί τα κοπάδια των κτηνοτρόφων, έχει μειωθεί κατά πολύ το κτηνοτροφικό κεφάλαιο και οι κτηνοτρόφοι είναι σε απόγνωση. Ακόμη και η διαδικασία των αποζημιώσεων είναι πολύπλοκη, και αν πρόκειται για 2-3 ζώα δεν τους καλύπτει. Εμείς έχουμε ζητήσει μια συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Αυγενάκη για να θέσουμε το πρόβλημα, το οποίο είναι και στους γειτονικούς δήμους. Παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση στον αριθμό τους, οι λύκοι τρώνε και την ημέρα. Εμείς είχαμε το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να βγάζουμε έξω στη φύση τα ζώα να βόσκουν γιατί αυτό το περιβάλλον βγάζει το ποιοτικό γάλα και όλα τα προϊόντα, αλλά αυτό έχει περιοριστεί πολύ. Θέλουμε και με τους οικολόγους να γίνει ορθή διαχείριση. Πάντως, τα πράγματα είναι δύσκολα, ήδη πολλά παιδιά έχουν σταματήσει τη δουλειά του κτηνοτρόφου», όπως είπε στην ΕΡΤ.
«Όλη η ελληνική επαρχία, δεν υπήρχαν ποτέ πολιτικές συγκράτησης του πληθυσμού στις περιοχές. Μεγαλώνουν τα παιδιά, πηγαίνουν στην Αθήνα. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, για τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα στο 2022, δώσαμε 1.500 ευρώ στην κάθε νέα μαμά. Δεν είναι όμως μόνο αυτό που μπορεί να σώσει την κατάσταση, θέλει μέτρα δραστικά και συγκεκριμένη πολιτική. Δεσμευτήκαμε ότι από τη νέα χρονιά αυτό το ποσό θα διπλασιαστεί, όλες οι γυναίκες γεννούν δωρεάν. Συμμετέχουμε στο πρόγραμμα HOPEgenesis. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε τους ανθρώπους που μένουν εδώ, γιατί τα εισοδήματα είναι λιγοστά, απλά αποδεδειγμένα θα πρέπει να μένει εδώ».
Ο Όμιλος Φίλων του Δάσους (ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ) σε συνεργασία με τη
Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Παρνασσού, Οίτης και Προστατευόμενων Περιοχών Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας – (ΟΦΥΠΕΚΑ) και το Κέντρο Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Στυλίδας Υπάτης αλλά και την συμμετοχή του 25ου Δημοτικού Σχολείου και του 25ου Νηπιαγωγείου Λαμίας (Ανθήλη), του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, του Συλλόγου Γυναικών, του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανθήλης αλλά και του εφημέριου πάτερ Ευάγγελου του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου του Νέου Ανθήλης, με την παρουσία πολλών μικρών παιδιών,
πραγματοποιήσαμε για 1η φορά στην περιοχή μας τη Ευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών, τη γιορτή που είναι αφιερωμένη στη φθινοπωρινή μετανάστευση!
Η Ευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών αποτελεί την πρώτη δράση παγκόσμιας εμβέλειας που διοργανώνεται από τη BirdLife International και η οποία πραγματοποιήθηκε για 1η φορά το 1993 σε περισσότερες από 100 χώρες.
Στην Ελλάδα, ο συντονισμός των εκδηλώσεων γίνεται από την #ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ, εταίρο της #BirdLife στην Ελλάδα.
Kύριος στόχος της εκδήλωσης είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για την ανάγκη προστασίας των μεταναστευτικών πουλιών, που αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους κατά το ταξίδι τους. Μεταξύ αυτών, πρακτικές όπως η λαθροθηρία και η παγίδευση/πώληση, εξαιτίας των οποίων εκατομμύρια πουλιά θανατώνονται παράνομα κάθε χρόνο στις χώρες της Μεσογείου.
Όλοι μαζί συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία της Ανθήλης και περπατώντας στον κάμπο της, κατευθυνθήκαμε ανάμεσα στου ορυζώνες στις εκβολές του Σπερχειού, στο Μαλιακό κόλπο.
Περιήγηση, παρατήρηση πουλιών, ενημέρωση, συζήτηση – προτάσεις ανάδειξης του ΔΕΛΤΑ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ ΜΑΛΙΑΚΟΥ ήταν ο σκοπός αυτής της εκδήλωσης όταν πρωτοσχεδιάστηκε από τον ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ όπως αναφέρθηκε από τον Πρόεδρό του κο Πάρη Φούντα αλλά και η πρότασή μας για Κέντρο Ενημέρωσης στην ΑΝΘΗΛΗ και στήσιμο παρατηρητηρίου στις εκβολές του Σπερχειού.
Μαζί μας τα στελέχη του ΟΦΥΠΕΚΑ με επικεφαλής την Βιολόγο κα Βάσια Μαργαριτοπούλου που μας μίλησε για τον ΟΦΥΠΕΚΑ, τις δράσεις του, για το Σπερχειό, το Μαλιακό,την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής καθώς και τα στελέχη του Κ.Π.Ε, κο Κωσταντίνο Αγγελή και η κα Ζωή Μαμμή, γνώστες της πανίδας της περιοχής αλλά και των πουλιών που παρατηρούσαμε. Ήταν αυτοί που βοήθησαν τους μικρούς μας φίλους και υπέδειξαν τις μεθόδους παρατήρησης.
Πελαργοί, ερωδιοί, μαυρόγλαροι, κοκκινοσκέληδες, πάπιες , αβοκέτες, λευκοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, πορφυροτσικνιάδες,γκισάρια, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία αρπακτικών, καλαμοκίρκοι, γεράκια, ο σπάνιος τσίφτης, κιρκινέζια και πολλά άλλα πουλιά, είναι ο πλούτος της πανίδας του φυσικού οικοτόπου στο ΔΕΛΤΑ του ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ.
Μαζί μας για μια ακόμη φορά και ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς κος Αποστολοπουλος που μας μίλησε για τις δράσεις της Περιφέρειας στην περιοχή.
Μια ευχάριστη νότα κατά την διάρκεια της παρατήρησης ήταν η απαγγελία ποιημάτων για τα πουλιά από τις συγγραφείς, κες Βασιλική Νικοπούλου ,Ελευθερία Γοργογιάννη και Φωτεινή Φύκα.
Ευχαριστούμε όλους εσάς, μέλη, φίλους και φορείς που αγκαλιάσατε και αυτή τη δράση μας αλλά την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία που μας ενθάρρυνε. Υποσχόμαστε αυτή τη ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΥΛΙΩΝ να την κάνουμε θεσμό και στην περιοχή μας.
30 χρόνια τώρα ο ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ του ΔΑΣΟΥΣ προσπαθεί να αναδείξει την οικολογική σημασία της περιοχής, αγωνιζόμενος για αειφορία και βιωσιμότητα του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Σήμερα είναι μία από αυτές τις μέρες που η αισιοδοξία μας για το μέλλον έχει μορφή, η προσφορά ονοματεπώνυμο και η ελπίδα υπογραφή.
Αναφερόμαστε στην υπογραφή συμβολαίου αποδοχής δωρεάς, εν ζωή, ακινήτου και συγκεκριμένα οικοπέδου 150τ.μ. περίπου, εντός οικισμού Παναγίτσας, μεταξύ του Δήμου Αμφίκλειας – Ελάτειας και του δωρητή κ. Ιωάννη Λύτρα του Ευσταθίου, για χρήση που επιθυμεί η Δημοτική Κοινότητα.
Ευχαριστούμε θερμά τον συντοπίτη μας για την ανιδιοτελή ενέργειά του και ευελπιστούμε η έμπρακτη αγάπη για τον τόπο του, να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί μπορεί κάποια χωριά μας να είναι μικρά, οι ανάγκες τους όμως παραμένουν μεγάλες. Σε συνδυασμό δε με τις υποχρηματοδοτήσεις και τους περιορισμένους πόρους του Δήμου, αντίστοιχες κινήσεις δημιουργούν δυνατότητες και προοπτικές και δείχνουν μία σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τους δημότες, που υποστηρίζουν τόσο το έργο μας όσο και τη διάθεσή μας για προσφορά.
Από την 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα συνεχίζει το πρωτάθλημα της Stoiximan SuperLeague ο ΠΑΣ Λαμία, ο οποίος στις 8 πρώτες αγωνιστικές έχει συλλέξει 12 πόντους.
Αν και ακόμη δεν έχει συμπληρωθεί το 1/3 της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ο ΠΑΣ Λαμία έχει συλλέξει 12 πόντους, μία συγκομιδή ρεκόρ για την ομάδα στα 7 χρόνια που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία!
Η πιο κοντινή της επίδοση ήταν τη σεζόν 2017-2018 όταν και είχε συγκεντρώσει 12 βαθμούς σε 10 αγωνιστικές όμως. Τότε τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος η Λαμία τον είχε «κλείσει» με 15 βαθμούς, με την SuperLeague τότε να έχει 16 ομάδες.
Η παράσταση «Κωσταλέξι», βασισμένη στην αληθινή ιστορία που συγκλόνισε το πανελλήνιο, θα παρουσιάζεται, στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζή
Μετά τη μεγάλη επιτυχία, η παράσταση «Κωσταλέξι» από την 812:Coal Theatre Company σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μωραΐτη, θα συνεχιστεί σε νέο χώρο, στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής, σε παραγωγή της εταιρείας Λυκόφως.
Στις 7 Νοεμβρίου1978, μετά από ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία, η αστυνομία εισβάλλει στο σπίτι της οικογένειας Καρυώτη και η ιστορία του μικρού χωριού Κωσταλέξι Φθιώτιδος αλλάζει για πάντα. Το όνομά του συνδέεται στη συλλογική συνείδηση με μια από τις πιο φρικιαστικές υποθέσεις στην Ελλάδα του 20ου αιώνα. Στο υπόγειο του σπιτιού εντοπίζεται έγκλειστη μια 47χρονη γυναίκα, η ΕλένηΚαρυώτη. Όπως διαπιστώνεται, έχει περάσει εκεί τα τελευταία 29 χρόνια κλειδωμένη από τα αδέρφια της, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση. Η εικόνα της θυμίζει το παραμύθι του «Μόγλη», με τη διαφορά ότι δεν βρισκόταν απομονωμένη στη ζούγκλα αλλά σε ένα ανήλιαγο μπουντρούμι. Φαίνεται να τα έχει χαμένα στη θέα και την ομιλία των ανθρώπων. Η ίδια βγάζει μόνο άναρθρες κραυγές.
Η Ελένη νοσεί από σχιζοφρένεια και τα σενάρια σχετικά με το παρελθόν και κυρίως την προέλευση της νόσου της είναι πολλά. Ο έρωτας ή το κλίμα του εμφυλίου τρέλανε την Ελένη; Ήταν η τιμωρία της από τους εθνικόφρονεςγονείς της επειδή ως έφηβη είχε συνάψει σχέση με τον δάσκαλο του χωριού ο οποίος είχε προσχωρήσει στους κομμουνιστές αντάρτες;
Στο υπόγειο του σπιτιού εντοπίζεται έγκλειστη μια 47χρονη γυναίκα, η Ελένη Καρυώτη. Όπως διαπιστώνεται, έχει περάσει εκεί τα τελευταία 29 χρόνια κλειδωμένη από τα αδέρφια της, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση.
Μια άνευ προηγουμένου παραφιλολογία ξεκινάει από τον Τύπο και οι αναγνώστες παρακολουθούν την ιστορία της στις εφημερίδες σαν μυθιστόρημα σε συνέχειες. Η αλήθεια θα μπλεχτεί με τον μύθο και η ανάγκη για σιωπή θα οδηγήσει σε συγκάλυψη. Ένα ολόκληρο χωριό ξέρει, βλέπει και δεν μιλάει. Το «τι θα πει ο κόσμος», βαθιά ριζωμένο στην συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, για ακόμα μία φορά υπερισχύει. Ακολουθεί η δίκη των αδελφών και η αθώωση τους. Η Ελένη αφού εξεταστεί, νοσηλευτεί σε νοσοκομεία και ψυχιατρικά ιδρύματα και γίνει το αγαπημένο θέμα όλων, επιστρέφει στο Κωσταλέξι και το 1998 θα εξαφανιστεί για πάντα. Κανείς δεν ξέρει μέχρι και σήμερα τι απέγινε.
Δημοσίευμα της εποχής για την υπόθεση Κωσταλέξι.
Αυτή η ιστορία με τις πολλαπλές αναγνώσεις της ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι για μία ακόμα σεζόν, στην παράσταση «Κωσταλέξι» από την 812:Coal Theatre Company σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μωραΐτη, φέτος στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής, σε παραγωγή της εταιρείας Λυκόφως. Σε νέο χώρο, με νέα σκηνοθετική ματιά και νέο υλικό που εμπλουτίζει τη δραματουργία, η Άλκηστις Νικολαΐδη, η Ζωγραφιά Μεντεσίδου και ο Κωνσταντίνος Μωραΐτης επιχειρούν να ανακαλύψουν την πραγματική Ελένη Καρυώτη, σαν άνθρωπο πέρα από τις φήμες και τα κουτσομπολιά, πέρα από την αρρώστια και την οικογενειακή παθογένεια.
Εξετάζει το θέμα των ψυχικά νοσούντων στην ελληνική επαρχία, το φαινόμενο των «τρελών του χωριού», προσπαθώντας να θέσει ερωτήματα τόσο για την κατάσταση της ψυχικής υγείας στη χώρα όσο και για την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες. Πώς η σκληρότητα της ανθρώπινης φύσης έρχεται να συνθλίψει ό,τι δεν είναι συνηθισμένο ή καθημερινό; Τελικά ο άνθρωπος είναι το πιο σκληρό ζώο καθώς τα ένστικτα του, παρ’ όλη την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, εξακολουθούν να τον ελέγχουν.
«Ακόμα μάς νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, ακόμα πιστεύουμε στο “καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα”» σχολιάζει η ηθοποιός Άλκηστις Νικολαΐδη, που υποδύεται την Ελένη Καρυώτη. «Η ιστορία της συνδέεται με το σήμερα στο ότι θέλουμε να είμαστε αρεστοί, να είμαστε τα καλά παιδιά που δεν μπλέκουν, που μιλάνε εκεί που τους παίρνει και μόλις βρουν έναν αδύναμο, τους βγαίνει όλη η εξουσιαστική τάση τους. Στο ότι έχουμε γαλουχηθεί στο να είμαστε τα καλά παιδιά που θα ήθελε κάθε οικογένεια και τσάμπα μάγκες στους άλλους. Πολλά λόγια, πολλά επαναστατικά λόγια, και από πράξεις μηδέν ή πράξεις που δείχνουν το αντίθετο. Υποτακτικοί εκεί που πρέπει, επαναστάτες εκεί που μας παίρνει. Ζούμε σε μια κοινωνία που αν κάνεις κάτι και δεν το ανεβάσεις στο διαδίκτυο είναι σαν να μην το έκανες. Χόρτασα από μεγάλα λόγια, βαρύγδουπες δηλώσεις και παρατηρήσεις αλλά μηδέν ουσία. Έχουμε αποτύχει σαν έθνος εδώ και χρόνια. Σαν κοινωνία επίσης. Η Ελένη έρχεται να μας το θυμίσει αυτό. Βγείτε από τη φούσκα σας και κοιτάξτε τι κάνατε, αποδεχτείτε για το τι είστε ικανοί. Η Ελένη είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Η κοινωνία είναι τόσο σαθρή, που δεν μπορούμε πια να αποστρέψουμε το βλέμμα».
«Θέλουμε να είμαστε αρεστοί, να είμαστε τα καλά παιδιά που δεν μπλέκουν, που μιλάνε εκεί που τους παίρνει και μόλις βρουν έναν αδύναμο, τους βγαίνει όλη η εξουσιαστική τάση τους. Έχουμε γαλουχηθεί στο να είμαστε τα καλά παιδιά που θα ήθελε κάθε οικογένεια και τσάμπα μάγκες στους άλλους».
Πού τελειώνει όμως η αληθινή ιστορία της Ελένης και πού αρχίζει η μυθοπλασία στην παράσταση; «Η υπόθεση της Ελένης, ενώ είναι η πιο γνωστή ιστορία εγκλεισμού στην χώρα μας, εξακολουθεί να είναι μία ιστορία που δεν έχει ειπωθεί πλήρως. Επιδιώξαμε να πούμε την ιστορία της προκειμένου να κατανοήσουμε τον λόγο αλλά και τις συνέπειες των πράξεων των εμπλεκόμενων. Υπάρχουν βέβαια στοιχεία μυθοπλασίας και αυτά είναι τα λόγια της ίδιας της Ελένης, καθώς η ίδια είχε ξεχάσει να μιλάει. Παράλληλα με την ιστορία της Ελένης, έχουμε προσεγγίσει και τη ζωή στην επαρχία, καθώς οι πεποιθήσεις που γεννάει είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης. Οπότε, ενώ παρουσιάζουμε τα γεγονότα όπως πραγματικά συνέβησαν – στην παράσταση ακούγονται μέχρι και στοιχεία από τα πρακτικά της δίκης – θέλουμε να εστιάσουμε και στις παθογένειες της επαρχίας που είναι ακόμα ζωντανές έως και σήμερα».
Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση στη διάρκεια της έρευνάς σας στο υλικό εκείνης της εποχής, στο πλαίσιο της προετοιμασίας σας για τον ρόλο και το ανέβασμα της παράστασης;
«Η σκληρότητα των ανθρώπων. Τα γεγονότα είναι αμείλικτα. Ρημάχτηκε η ζωή ενός ανθρώπου γιατί φοβήθηκε η οικογένεια του το τι θα πει ο κόσμος. Ρημάχτηκε η ζωή ενός ανθρώπου γιατί δεν υπήρξαν ποτέ οι κατάλληλες υποδομές να τον φροντίσουν.
»Αυτό όμως που μου έκανε περισσότερο εντύπωση απ’ όλα είναι ότι η Ελένη επέστρεψε εντέλει στην οικογένεια της. Δεν άλλαξε τίποτα, δεν την προστάτεψε κανένας γιατί δεν είχαν κανένα συμφέρον. Την εκμεταλλεύτηκαν και τα ΜΜΕ και όταν η ιστορία σταμάτησε να πουλάει, δεν ασχολήθηκαν ξανά. Δεν νοιάστηκε κανείς ότι αυτή η γυναίκα είναι αγνοούμενη έως και τώρα που μιλάμε.
»Το 2023, λοιπόν, το τι θα πει ο κόσμος συνεχίζει και είναι το μόνο που έχει αξία. Δεν έχει σημασία τι είσαι ή τι κάνεις, αλλά το πώς το αντιλαμβάνονται οι άλλοι.
»Αλλά ας μην το πάμε μακριά, εδώ και τώρα ενώ κάνουμε αλληλέγγυες πράξεις, το μόνο που επιζητούμε είναι μία φωτογραφία για να το δουν και οι άλλοι.
»Η γνώμη του κόσμου, αυτή η μάστιγα».
«Η Ελένη επέστρεψε εντέλει στην οικογένεια της. Δεν άλλαξε τίποτα, δεν την προστάτεψε κανένας γιατί δεν είχαν κανένα συμφέρον. Την εκμεταλλεύτηκαν και τα ΜΜΕ και όταν η ιστορία σταμάτησε να πουλάει, δεν ασχολήθηκαν ξανά. Δεν νοιάστηκε κανείς ότι αυτή η γυναίκα είναι αγνοούμενη έως και τώρα που μιλάμε».
Ποιες ήταν για εσάς οι μεγαλύτερες ερμηνευτικές προκλήσεις του ρόλου της Ελένης;
«Πάντα το να ενσαρκώνεις αληθινούς ανθρώπους και να αφηγείσαι την ιστορία της ζωής τους είναι μία τεράστια πρόκληση. Η ευθύνη είναι μεγάλη και πόσο περισσότερο όταν μιλάς για έναν άνθρωπο που του στέρησαν τη φωνή του.
»Η Ελένη είναι, για μένα, ένα πολύ εύθραυστο πλάσμα με μεγάλο πόνο. Σε κάθε πρόβα ανακαλύπτω και άλλα στοιχεία που προκαλούν πόνο και σε εμένα την ίδια. Είναι πολύ σημαντικό να μην πέσω σε υπερβολές, να μη βάλω εμένα πάνω από εκείνη αλλά να της δώσω όσο χώρο χρειάζεται για να αναπνεύσει. Η δουλειά μου είναι να την προσεγγίσω με στοργή και να αφουγκραστώ τις ανάγκες της. Έχουμε επιλέξει να μην καταφύγουμε στην ευκολία να επικοινωνήσουμε την ψυχική της υγεία αλλά να φωτίσουμε και να αναδείξουμε τις άλλες πλευρές της. Αυτές που έμειναν 29 χρόνια στο σκοτάδι.
»Με δυσκόλεψε πολύ ότι είναι ένας άνθρωπος που έμεινε 29 χρόνια μέσα στο σκοτάδι. Ο αγώνας της ψυχής της για εκείνο το ένα φωτεινό σημείο που της έδινε κουράγιο να συνεχίσει.
»Η Ελένη έχει πλέον ανθρώπους που νοιάζονται να πουν την ιστορία της με όλο το σεβασμό που της αξίζει».
Η παράταση «Κωσταλέξι» εκφράζει απόλυτα την καλλιτεχνική ταυτότητα της θεατρικής ομάδας 812:Coal Theatre Company, την οποία η Άλκηστις έχει συνιδρύσει: «Είναι θέση μας να λέμε τις ιστορίες ανθρώπων που, με τη στάση ζωής τους ή τις πράξεις τους, επηρέασαν τον ρου της ιστορίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι μιλάμε μόνο για ανθρώπους πρότυπα. Η επιρροή μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική. Έχουμε επιλέξει να εστιάσουμε στα αίτια που ωθούν τους ανθρώπους αυτούς να πράξουν όπως πράττουν. Η παράσταση Κωσταλέξι ακολουθεί επίσης τον δρόμο αυτό. Με αφορμή την υπόθεση της Ελένης Καρυώτη, εξετάζουμε τι ώθησε την οικογένεια της να την κλείσει 29 χρόνια σε ένα μπουντρούμι χωρίς πάτωμα, με κάγκελα στα παράθυρα. Εξετάζουμε, όμως, και το χωριό. Γιατί δεν αντέδρασε, γιατί το δέχτηκε. Ο μόνος λόγος που ελευθερώθηκε η Ελένη ήταν από την πικρία ενός υποψηφίου δημάρχου που θεώρησε ότι έτσι εκδικείται την οικογένεια της. Δεν είναι τυχαίο ότι στη δίκη ο εισαγγελέας ζήτησε να καταστεί υπόδικο όλο το χωριό».
«Ο μόνος λόγος που ελευθερώθηκε η Ελένη ήταν από την πικρία ενός υποψηφίου δημάρχου που θεώρησε ότι έτσι εκδικείται την οικογένεια της. Δεν είναι τυχαίο ότι στη δίκη ο εισαγγελέας ζήτησε να καταστεί υπόδικο όλο το χωριό».
Αν η Ελένη Καρυώτη βρίσκεται ακόμα εν ζωή, πώς θα ήθελε να τη φαντάζεται η Άλκηστις; «Η Ελένη, για μένα, αν και εφόσον βρίσκεται ακόμα εν ζωή, είναι χαμογελαστή. Τα μάτια της είναι γλυκά, γεμάτα φως και κατανόηση. Δεν έχει κρατήσει κακία σε κανέναν. Βρίσκεται σε ένα μικρό σπίτι με έναν καταπράσινο κήπο και έναν σκύλο. Η ομιλία της, αν και δεν έχει πλήρως επανέλθει, είναι αρκετή για να σιγοτραγουδάει. Θα ήθελα να πιστεύω ότι αλάφρυνε η ψυχούλα της και με τη δική μας συμβολή».
Για τον χειμώνα ετοιμάζονται οι Δήμοι μετά τα μαθήματα της κακοκαιρίας.
Στον Δήμο Δομοκού ακόμη υπάρχουν ανοιχτές πληγές από τις τελευταίες βροχοπτώσεις στο επαρχιακό οδικό δίκτυο ενώ καθαρίζονται με εντατικούς ρυθμούς ρέματα της περιοχής.
Ο Δήμαρχος Δομοκού Χαράλαμπος Λιόλιος τόνισε πως το μεγάλο πρόβλημα είναι τα χωράφια τα οποία ακόμη δεν έχουν καθαριστεί και κανείς δεν γνωρίζει πότε αυτό θα γίνει και αν θα γίνει.
Ολοκληρώνεται το κομμάτι μέχρι την Φθιώτιδα παρέχοντας ασφάλεια στα δρομολόγια, ωστόσο το δίκτυο στον Δομοκό θα αργήσει να επανέλθει κανονικά.
Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ Πάνο Τερζάκη, ο οποίος φιλοξενήθηκε στο αναλυτικό δελτίο ειδήσεων του Lamia Polis 87,7, ολοκληρώνεται το κομμάτι μέχρι την Φθιώτιδα παρέχοντας ασφάλεια στα δρομολόγια.
Στον Δομοκό, το σύστημα έχει υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή από την κακοκαιρία, όπως και το δίκτυο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, αναμένεται τον Δεκέμβριο να δοθεί προς χρήση, μόνο η γραμμή καθόδου, με μειωμένα δρομολόγια και με χαμηλές ταχύτητες.
Ανάστατοι είναι οι κάτοικοι στην Εύβοια μετά τις τρεις απόπειρες απαγωγής παιδιών. Δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν απέναντι στο “βαν του τρόμου” που θέλει να πάρει τα παιδιά τους, ακόμη και από τη στάση του λεωφορείου.
Η Ματίνα Ρέτσα αποκάλυψε όλα το ρεπορτάζ από την Εύβοια…
Σύμφωνα με την ιδιοκτήτρια της ιστοσελίδας evima.gr, Ματίνα Ρέτσα, η οποία φιλοξενήθηκε στο αναλυτικό μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του Lamia Polis, σημειώθηκαν δύο απόπειρες απαγωγής παιδιών ηλικίας 10 ετών στο Μαντούδι, καθώς και άλλη μία στο χωριό Τριάδα, όταν δύο άντρες βγήκαν από ένα βαν και επιχείρησαν να αρπάξουν ένα 12χρονο κορίτσι, το οποίο βρισκόταν σε στάση λεωφορείου.
Ο εγκέλαδος “χτύπησε” το πρωί της Κυριακής σαν “ξυπνητήρι” για την Φθιώτιδα. Το περίεργο όμως σύμφωνα με τους σεισμολόγους, είναι ότι δεν έχει υπάρξει ακόμα μετασεισμός.
Μιλώντας στο αναλυτικό μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του Lamia Polis 87,7 ο Διευθυντής ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, Αθανάσιος Γκανάς, σημείωσε ότι δεν έχει δώσει μετασεισμούς, μέχρι αυτή την ώρα και αυτό δεν είναι συνηθισμένο.
Εξήγησε παράλληλα, ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και θα δώσει μετασεισμούς, τις επόμενες ημέρες ή και ώρες, αλλά θα είναι κάτω από 4 ρίχτερ.
Παράλληλα, όπως είπε, πρόκειται για γνωστό ρήγμα από την Σπερχειάδα μέχρι τις Θερμοπύλες, που έχει ξαναδώσει στο παρελθόν σεισμό.
Ο Μάριος Αναγνώστου είναι ο μεγάλος νικητής στον Δρόμο Υγείας και Δυναμικού Βαδίσματος 10χλμ, του 11ου Διεθνή Νυχτερινού Ημιμαραθωνίου Θεσσαλονίκης.
Ο ίδιος δρομέας κέρδισε τον αγώνα και στην διοργάνωση πέρσι. Φέτος σημείωσε χρόνο 00:31:27.
Σε δήλωσή του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Όμορφη Θεσσαλονίκη, το λέει και το τραγούδι. Όμορφη διαδρομή, εμένα μου αρέσει. Είχε λίγο παραπάνω υγρασία. Πήγε όμορφα, δεν το πίεσα ιδιαίτερα. Αναπνευστικά το ένιωσα λίγο παραπάνω λόγω της υγρασίας. Θεωρώ ότι ήταν μια καλή εμφάνιση».
Στη 2η θέση τερμάτισε ο Χάρι Άλαν με 00:33:00 και στην 3η Γιάννης Καλογερόπουλος με χρόνο 00:33:06. Πρώτη από τις γυναίκες τερμάτισε η Ντενίσα Μπάλλα με χρόνο 00:35:52.
Στη 2η θέση στην κατηγορία των γυναικών βρέθηκε η Αθανασία Κόκκορου με χρόνο 00:37:23 και στην 3η η Θεοδώρα Καρυάτη με 00:38:06.
